Is het fatsoenlijk dat een CEO in een week het jaarsalaris van een minimumloner verdient? Daarover wordt te weinig gedebatteerd. Er is een roep om transparantie, maar praten over je eigen loon en dat van anderen blijft taboe. Dit boek geeft de aanzet voor een breed, openhartig en constructief debat over loonfatsoen. Loonfatsoen toont aan dat de loonverschillen in Nederland zijn toegenomen en laat werkers uit uiteenlopende beroepen van hoog tot laag vertellen wat ze concreet doen, wat ze daarmee verdienen en waarom ze hun loon wel of niet gerechtvaardigd vinden. Tenslotte bevat het concrete ideeën over het bewerkstelligen van meer loonfatsoen. ‘Als je niet graag gevaar loopt, dan kun je misschien compensatie zoeken in je salaris, maar veel agenten vinden dat juist een kick.’ (politieagent) ‘Je was al snel een ‘loser’ als je geen topsalaris nastreefde. (…) De logica van de buitenwereld was in die tijd al snel: als een bestuurslid weinig verdient, dan zal de kwaliteit van de bestuurder ook wel niet hoog zijn.’ (ziekenhuisbestuurder) Loonfatsoen is het zesde boek in de serie over beroepseer. Eerder verschenen onder meer Beroepstrots (tweede druk 2010), Gezagsdragers (2012) en Het alternatief (tweede druk 2014).
